Cerkiew w Siemiatyczach

Świątynia klasycystyczna, murowana, orientowana. Zbudowana w latach 1865-1866 obok starej drewnianej. Konsekrowana 6 listopada 1866. Wewnątrz znajduje się neorenesansowy ikonostas wykonany w Grodnie w 1908. Wnętrze jest przykryte stropem, a dachy blachą. Cerkiew posiada siedem kopuł.

W czasie I wojny światowej, kiedy ewakuowano parafię w głąb Rosji, świątynię wykorzystywano jako budynek gospodarczy. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i powrocie ludności prawosławnej z bieżeństwa cerkiew zaczęła na nowo pełnić funkcje sakralne, stała się też główną świątynią dekanatu siemiatyckiego. 1 maja 1973 cerkiew doznała poważnych uszkodzeń wskutek pożaru; odrestaurowywanie wnętrza (w tym ikon) zajęło kilka lat. W latach 90. XX w. dokonano generalnego remontu świątyni – położono nowe tynki na elewacji oraz wewnątrz, wymieniono całą stolarkę, instalację elektryczną i alarmową oraz aparaturę nagłaśniającą, drewnianą podłogę zastąpiono betonowo-lastrykową (pod którą założono instalację grzewczą), odnowiono wszystkie ikony, pozłocono ich ramy, jak również carskie wrota i ornamenty, wykonano polichromie, a także ogrodzono cerkiew kamiennym murem (który odnowiono w latach 2006-2008). W 2003 zmodernizowano dachy i pokryto je nową miedzianą blachą oraz wymieniono wszystkie kopuły i krzyże.

W świątyni od 2004 odbywa się coroczny Przegląd Pieśni Religijnej i Paraliturgicznej.
15 lutego 2007 w cerkwi miał miejsce uroczysty ingres biskupa Jerzego (Pańkowskiego), który został mianowany wikariuszem diecezji warszawsko-bielskiej z tytułem biskupa siemiatyckiego. Tym samym cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Siemiatyczach została nieoficjalnie podniesiona do rangi katedry.

źródło: wikipedia.org

Zobacz również:
Strona internetowa miasta Siemiatycze